بشارت عذاب وعقوبت ـ ثواب و رحمت در قرآن کشف الاسرار و عده الأبرار

بدان که در قرآن سه قوم را بشارت دادند بعذاب و عقوبت، و ده قوم را بشارت داده ‏اند بثواب و رحمت.

امّا ایشان را که بشارت داده‏ اند بعذاب:

یکى مشرکانند چنان که گفت: بَشِّرِ الَّذِینَ کَفَرُوا بِعَذابٍ أَلِیمٍ‏؛ دیگر منافقان‏ اند: بَشِّرِ الْمُنافِقِینَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذاباً أَلِیماً؛ سدیگر قوم مانعان زکاهاند: وَ الَّذِینَ یَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّهَ وَ لا یُنْفِقُونَها فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِیمٍ‏.

امّا آن ده نفر که بشارت ایشان بکرامت و مثوبت است:

مؤمنان‏ اند چنان که خداى گفت: وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ بِأَنَّ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ فَضْلًا کَبِیراً، وَ بَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ‏؛

دوم محسنان‏ اند: وَ بَشِّرِ الْمُحْسِنِینَ‏؛

سوم منیبان‏ اند: وَ أَنابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرى‏؛

چهارم مخبتان‏ اند: وَ بَشِّرِ الْمُخْبِتِینَ‏ اى- المتواضعین؛

پنجم اولیاء و دوستان‏ اند: أَلا إِنَّ أَوْلِیاءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ‏، قوله‏ لَهُمُ الْبُشْرى‏ فِی الْحَیاهِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَهِ؛

ششم مستقیمان‏ اند در راه حقّ: إِنَّ الَّذِینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَهُ أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّهِ؛

هفتم مستمعان کلام حقّ‏ اند: فَبَشِّرْ عِبادِ الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ‏؛

هشتم متّقیان‏ اند: لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِینَ‏؛

نهم صابران‏ اند:وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ‏؛

دهم مجاهدان‏ اند در سبیل خدا: یُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَهٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ‏- درین جهان ایشان را خبر میدهد که در آن جهان چه ساخته از بهر ایشان، رحمت و رضوان و نعیم و جنان و کرامت جاودان. خالِدِینَ فِیها أَبَداً دائما سرمدا، الابد، الدّهر المستقبل من غیر آخر قطّ الماضى و جمع الابد آباد و ابید. یقال: لا افعل ابدا الأبید و ابدا الاباد و ابد الابدین. إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ‏ لا ینقطع.

 

کشف الأسرار و عده الأبرار رشید الدین میبدى سوره التوبه آیه ۲۲- ۱۲