نام های قرآن در قرآن کشف الاسرار و عده الأبرار
«وَ الْقُرْآنَ الْعَظِیمَ»- عظیم است قدر قرآن که ربّ العزّه ده نام از نامهاى خویش بر آن نهاد:
یکى عزیز: «وَ إِنَّهُ لَکِتابٌ عَزِیزٌ»
دیگر حکیم:«تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ الْحَکِیمِ».
سوم مهیمن: «وَ مُهَیْمِناً عَلَیْهِ».
چهارم حق:«فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا فَیَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ».
پنجم نور: «وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِی أُنْزِلَ مَعَهُ».
ششم مجید: «بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِیدٌ».
هفتم مبین: «تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ الْمُبِینِ».
هشتم کریم: «إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ»
نهم عظیم:«وَ الْقُرْآنَ الْعَظِیمَ».
دهم آنست که خود را جلّ جلاله احسن الخالقین گفت و قرآن را احسن الحدیث: «اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِیثِ».
آن گه خود را گفت: «لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ» و قرآن را گفت: «لا یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ».
کشف الأسرار و عده الأبرار رشید الدین میبدى سوره النحل آیه ۷۸-۸۹