معنای « ظلّ » در قرآن کشف الأسرار و عده الأبرار رشید الدین میبدى

ظلّ در قرآن بر دو معنى است: یکى بمعنى مال، چنان که درین موضع گفت:

 

فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ‏، اى- فمالت، و در سوره الحجر گفت: وَ لَوْ فَتَحْنا عَلَیْهِمْ باباً مِنَ السَّماءِ فَظَلُّوا فِیهِ یَعْرُجُونَ‏، اى- فمالوا فیه یعرجون. 

 

وجه دیگر ظلّ بمعنى اقام چنان که در سوره طه گفت:

وَ انْظُرْ إِلى‏ إِلهِکَ الَّذِی ظَلْتَ عَلَیْهِ‏، اى- اقمت علیه عاکفا. و در سوره الواقعه گفت: فَظَلْتُمْ تَفَکَّهُونَ‏، اى- اقمتم تعجبون و در سوره النحل گفت: ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا، اى- اقام و در سوره الشعرا گفت: نَعْبُدُ أَصْناماً فَنَظَلُّ لَها عاکِفِینَ‏، اى- نقیم لها عابدین.

 

 

کشف الأسرار و عده الأبرار رشید الدین میبدى سوره الشعر