نام های قرآن در قرآن کشف الاسرار و عده الأبرار

«وَ الْقُرْآنَ الْعَظِیمَ»- عظیم است قدر قرآن که ربّ العزّه ده نام از نامهاى خویش بر آن نهاد:

یکى عزیز: «وَ إِنَّهُ لَکِتابٌ عَزِیزٌ»

دیگر حکیم:«تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ الْحَکِیمِ».

سوم مهیمن: «وَ مُهَیْمِناً عَلَیْهِ».

چهارم حق:«فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا فَیَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ».

پنجم نور: «وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِی أُنْزِلَ مَعَهُ».

ششم مجید: «بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِیدٌ».

هفتم مبین: «تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ الْمُبِینِ».

هشتم کریم: «إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ»

نهم عظیم:«وَ الْقُرْآنَ الْعَظِیمَ».

دهم آنست که خود را جلّ جلاله احسن الخالقین گفت و قرآن را احسن الحدیث: «اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِیثِ».

آن گه خود را گفت: «لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ‏ءٌ» و قرآن را گفت: «لا یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ».

 

کشف الأسرار و عده الأبرار رشید الدین میبدى سوره النحل آیه ۷۸-۸۹