.

فرمایشات حضرت رسول اکرم صلوات الله علیه وآله مورد قرآن
کیفیّت نزول وحى بر رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم
و آیات الهیّه اى را که نازل مى شده است؛ آیا در حال افاقه براى مردم و براى کتّاب وحى مىخوانده اند؛ یا در همان حالت غیر عادى؟ و آیا کتّاب وحى پیوسته ملازم آن حضرت بوده اند و فورا وحى را مى نوشته اند یا بعدا؟
و آیا نزول وحى بتوسّط جبرائیل بوده؛ و یا خود حضرت حقّ بدون واسطه و حجاب بر آن حضرت تجلّى مى نموده است؟

حدیث قدسی
حدیث قدسی درمورد اخلاص
بیانات ائمه علیهم السلام درمورد قرآن
قال علی علیه السلام :
فیهِ رَبیعُ القُلوبِ وَیَنابیعُ العِلمِ وَ ما لِلقَلبِ جِلاءٌ غَیرُهُ .
قرآن بهار دل ها و چشمه های دانش است و دل را جز به وسیله آن جلایی نیست .
نهج البلاغه خطبه ۱۷۶
اِنَّ القُرآنَ ظاهِرُهُ اَنیقٌ وَ باطِنُهُ عَمیقٌ .
ظاهر قرآن شگفت انگیز و زیبا و باطنش ژرف و عمیق است .
اصول کافی ۲/۵۹۹
اَلبَیتُ الَّذی یُقرَآُ فیهِ القُرآنُ وَ یُذکَرُ اللهُ – عَزَّ وَ جَلَّ – فیهِ تَکثُرُ بَرَکَتُهُ وَ تَحضُرُهُ المَلائِکهُ وَ تَهجُرُهُ الشَّیاطینُ .
خانه ای که در آن قرآن خوانده شود و خدا را به یاد آرند، برکتش فزونی یابد و فرشتگان به آن خانه درآیند و شیاطین از آن دوری جویند .
اصول کافی ۲/۶۱۰
«حُبِّبَ إِلَیَّ مِنْ دُنْیاکمْ ثَلَاثٌ تِلاوَهُ کِتَابِ اللهِ وَ النَّظَرُ فِی وَجهِ رَسولِ اللَّهِ وَ الاِنفَاقُ فِی سَبیلِ اللَّهِ؛
از دنیای شما سه چیز محبوب من است: تلاوت کتاب خدا (قرآن) و نگاه به چهرۀ رسول خدا(ص) و انفاق در راه خدا.»
نهج الحیاه ، ح ۱۶۴
مَن لَم یَعرِفِ الحَقَّ مِنَ القُرآنِ لَم یَتَنَکَّبِ الفِتَنَ؛
هر کس حقیقت را از طریق قرآن نشناسد، از فتنهها برکنار نمیماند.
محاسن، ج۱، ص۲۱۶
مَن قَرَاَ القُرآنَ وَ هُوَ شابٌّ مُؤمِنٌ اِختَلَطَ القُرآنُ بِلَحمِهِ وَ دَمِهِ وَ جَعَلَهُ اللّه عَزَّوَجَلَّ مَعَ السَّفَرَهِ الکِرامِ البَرَرَهِ ، وَ کانَ القُرآنُ حَجیزا عَنهُ یَومَ القیامَهِ ؛
هر جوان مؤمنى که در جوانى قرآن تلاوت کند، قرآن با گوشت و خونش مىآمیزد و خداوند عزّوجلّ او را با فرشتگان بزرگوار و نیک قرار مىدهد و قرآن نگهبان او در روز قیامت، خواهد بود.
کافى(ط-الاسلامیه) ج ۲، ص ۶۰۳
لا تَطلُبُوا الهُدی فی غَیرِالقُرآنِ فَتَضِلّوا.
هدایت را جز از قرآن مجویید که گمراه خواهید شد .
امالی صدوق /۴۳۸
چه دانستم
من چه دانستم که مادر شادى رنج است، و در زیر یک ناکامى هزار گنج است؟
من چه دانستم که آرزو برید وصالست؛ و زیر ابر جود، نومیدى محالست؟!
من چه دانستم که آن مهربان چنان بردبار است که لطف و مهربانى او گنهکار را بیشمار است؟!
من چه دانستم که آن ذو الجلال چنان بنده نواز است، و دوستان را برو چندین ناز است؟!
من چه دانستم که آنچه من میجویم میان روح است، و عزّ وصال تو مرا فتوح است؟!.
خواجه عبدالله انصاری
تاریخچه جمع آوری قرآن بیانات علامه طباطبایی

و أمّا راجع به جمع آورى قرآن چون در زمان ابو بکر جنگ یمامه پیش آمد و بیش از چهارصد نفر از قاریان قرآن در آن جنگ کشته شدند، و احتمال مى رفت که اگر یکى دو جنگ دیگر پیش آید و بقیّه قاریان در آن کشته شوند، بکلّى قرآن از بین برود؛ چون قرآن هنوز تدوین نشده بود. لذا در زمان ابو بکر زید بن ثابت مأمور به تألیف و جمع آورى قرآن شد و قرآن در این زمان جمع آورى شد؛ تا زمان عثمان که در قرائت قرآن بواسطه اختلاف قرائات، اختلاف بسیارى در کیفیّت خواندن قرآن پیش آمده بود.
عبد الله بن مسعود به عثمان نوشت: بیائید و به درد قرآن برسید زیرا قرآن بواسطه کثرت اختلاف قرائت در شرف زوال است؛ و وضع قرائت قرآن اختلال پیدا کرده است؛ و عثمان هم باین سخنان ابن مسعود ترتیب اثر داد و به مرحله اعتبار گذاشت؛ و دستور داد قرآنهاى مختلفى را که نوشته بودند و در قرائات با هم مختلف بودند؛ همه را به مدینه آوردند و در مکانى جمع کردند و مانند تلّى شده بود.
این قرآنها که روى لوحهاى تخته ئى و از پوست آهو و روى استخوان کتف گاو و روى کاغذ نیز نوشته شده بود حجم بزرگى را تشکیل مى دادندادامه مطلب