تفسیر ابن عربی سوره الكافرون

تفسیر ابن عربى(رحمه من الرحمن) سوره الکافرون

 (۱۰۹) سوره الکافرون مکیّه

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم‏

هذه السوره تقوم مقام أول تعدل ربع القرآن إذا قسم أرباعا.

[سوره الکافرون (۱۰۹): الآیات ۱ الى ۶]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏

قُلْ یا أَیُّهَا الْکافِرُونَ (۱) لا أَعْبُدُ ما تَعْبُدُونَ (۲) وَ لا أَنْتُمْ عابِدُونَ ما أَعْبُدُ (۳) وَ لا أَنا عابِدٌ ما عَبَدْتُّمْ (۴)

وَ لا أَنْتُمْ عابِدُونَ ما أَعْبُدُ (۵) لَکُمْ دِینُکُمْ وَ لِیَ دِینِ (۶)

[کل مشرک کافر]

اعلم أن کل مشرک کافر، فإن المشرک باتباع هواه فیمن أشرک و اتخذه إلها، و عدوله عن أحدیه الإله، یستر نفسه عن النظر فی الأدله و الآیات المؤدیه إلى التوحید، فسمی کافرا لذلک الستر ظاهرا و باطنا، و سمی مشرکا لکونه نسب الألوهیه إلى غیر اللّه، فجعل لها نسبتین، فأشرک، و أما الکافر الذی لیس بمشرک فهو موحد غیر أنه کافر بالرسول و ببعض کتابه، و کفره على وجهین: الوجه الواحد أن یکون کفره بما جاء من عند اللّه، مثل کفر المشرک فی توحید اللّه، و الوجه الآخر: أن یکون عالما برسول اللّه، و بما جاء من عند اللّه أنه من عند اللّه، و یستر ذلک عن العامه و المقلده من أتباعه، رغبه فی الرئاسه، فهذا هو الفرق بین المشرک و الکافر.

رحمه من الرحمن فى تفسیر و اشارات القرآن، ج‏۴، ص: ۵۵۰

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back to top button
-+=